
Köprüler
Bir köprü, kensintiye uğrayan bir diş dizisindeki aralıkların kapanması için tamamen parodontal olarak taşınan bir takma diştir. Bu takma diş sabit oturan köprü ankeri üzerinden köprü ayaklarına sabitlenmiştir. Çiğneme kuvveti sadece köprü ayakları tarafından destek görür.
Boşluk kapamaları, estetiğin, fonetiğin ve çiğneme fonksiyonunun tekrar sağlar, diş kaymalarını engeller, antagonistlerin dişlerin boşluğuna devrilmesini veya uzanmasını engeller. Diş kaybı suretiyle bir diş kemerinin kesintiye uğraması, temas bölgelerinin ortadan kalkması ile oklüzyon ve arikülasyon rahatsızlıklarına neden olur. Boşluğu sınırlayan dişlerin devrilmesi, daha doğrusu antagonistlerin yer değiştirmesi yada uzaması diş çürüklerine ve parodontal ceplere sebebiyet verir. Bunlar tam zamanında bir köprü yerleştirmesi ile önlenebilir.
Sabit oturan bir köprü, fonksiyonu ve estetiği itibarıyla iyi bir çözümdür. Ancak bunun için çoğu zaman yandaki sağlıklı dişlerin tıraşlanması gerekir. Köprü yapısını tutan dişler, ayaklı dişler olarak tanımlanır. Köprü ayağı olarak da köprü anker girişi için hazırlanan dişe ayaklı diş adı verilir. İki köprü ankeri arasında ara köprü parçası bulunur.
Köprü türleri
Statik açıdan bir ve birden fazla gerilen sabit parsiyel protez köprüleri uygundur; bunların ara köprü parçaları ayaklı dişlerin arasında bulunur. Konsol köprü konstrüksiyonlar en az iki komşu köprü ankerini gerekli kılar. Alternatifleri ise çıkarılabilen köprülerdir. Sert diş dokusunu koruyan bakım imkânı adezif köprüdür (bu köprü Maryland veya yapıştırma köprüsü olarak da tanımlanır).
Konsol köprüler sadece son tarafta köprü desteği ile taşınır. Serbest uçlu parça, statik olarak uygun olmayan bir kolu tasvir eder ve köprü ayaklarının devrilmesine ve gevşemesine neden olur.
Bölünmemiş bulunan bir köprünün birleştirilmesi, sadece bütün ayakların aynı itme yönünde hazırlanması durumunda mümkündür. Devrilmiş bulunan köprü ayaklarında köprü sadece bölündüğünde birleştirilebilir. Bölünen köprülerde ara parça bir ucundan sabit bir şekilde köprü abutmanına sabitlenir. Diğer ucu ise köprü ankeri, örneğin ataşman, çift kuron veya vida ile birleştirilmiştir.
Çıkarılabilen köprü, bölünen köprü ankerleri ile (çift kuronlar) diş sınırlı boşluklarda belirtilen ve parodontal olarak taşınan bir takma diştir: bu köprü abutmanları gerek köprüler ve gerekse kısmi protezler sınıfına dahildir. Bunlar parodontal hijyenine bağlı sebeplerden dolayı büyük köprülerde uygulanır.