Diş çürümeleri bakteriyel-kimyasal bir süreç olup, bu çürümelerin başlangıcında diş mineral madde kaybına uğrar. Yumuşak diş tartarındaki bakteriler (plak), metabolizmanın nihaî ürünü olarak asit oluşturur ve bu asit vasıtasıyla kalsiyum fosfat diş minesinden dışarı çıkar. Olayın diğer seyri esnasında zayıflamış bulunan diş minesi ufalanır ve bunun sonucu ilk küçük arıza ortaya çıkar. Diş çürümelerine neden olan ve asit oluşturan bakteriler, sert diş maddelerinin daha derinde bulunan kısımlarını demineralize edebilir. Diş çürümeleri bu surette diş minesinden diş kemiğine kadar nüfuz eder. Asit ve bakterilere ait zehirli maddeler (toksinler) bundan sonra derin diş kemiği çürümesinde diş özü iltihabına (pulpitis) sebebiyet verebilir.

Diş çürümeleri çürük sonucu oluşan bozukluk ölçüsüne göre gruplandırılabilir. Diş çürüğünün diş minesi içerisinde bulunması halinde caries initialis, daha doğrusu Caries superficialis ile karşı karşıya kalınmıştır. Bir diş kemiği çürümesi vakasında çürüğün derinliğine göre Caries media veya caries profunda’dan söz edilir. 

Çürüme prosesi diş kemiğine (dentin) ulaşırsa, Caries media’dan bahsedilir. Diş kemiği dahilindeki diş kemiği kanalları aracılığı ile bakteriler şimdi daha hızlı biçimde ilerleyebilir. Diş çürümeleri de bu surette daha hızlı yayılır. Diş kemiği çürümesi hemen hemen sağlam bir mine yüzeyi altında bile oldukça fazla genişleyebilir. Daha büyük bir caries media’da sonda yumuşamış diş kemiğinin içinde kalır. Bozukluk ne kadar büyük olursa çürüme prosesleri (yemek artıklarının bakteriyel olarak ufalanması) o kadar fazla olur.