Po założeniu protezy może wystąpić reakcja nietolerancji, zapalenie błony śluzowej oraz dolegliwości bólowe. Rzadko przyczyną są rzeczywiste reakcje alergiczne. Nadmierne obciążenia mechaniczne mogą prowadzić do powstawania odleżyn. W wyniku procesów przebudowy i zaniku kości albo nieprawidłowo rozłożonych obciążeń może dochodzić do zmiany kształtu kości szczęki i żuchwy. W wyniku tego pogarsza się podparcie protezy oraz jej przyleganie. Konieczne jest dopasowanie nieprawidłowo przylegającej płyty protezy do nowych warunków poprzez nałożenie specjalnej masy z tworzywa sztucznego.

Podścielanie bezpośrednie przeprowadza lekarz dentysta w gabinecie bezpośrednio w jamie ustnej pacjenta. Nakłada specjalną masę z tworzywa sztucznego na płytę protezy całkowitej lub częściowej, a następnie poddaje ją działaniu sił zwarcia oraz sił wyzwalanych podczas ruchów czynnościowych. Proces bezpośredniego dostosowywania płyty protezy do podłoża protetycznego przeprowadza się przy pomocy materiałów polimeryzowanych na zimno lub samopolimeryzujących.

Podścielanie płyty protezy metodą pośrednią wykonuje się w laboratorium. Pobiera się wycisk wewnątrzustny pola protetycznego z założoną protezą, którą pokrywa się materiałem wyciskowym. W laboratorium materiał wyciskowy zastępowany jest materiałem polimeryzowanym na gorąco. W przypadku pacjentów z bardzo wrażliwym grzbietem wyrostka zębodołowego stosowane są także materiały miękkie.